J. Różycki – Kapłaństwo królewskie

O. Julian Różycki OP

KAPŁAŃSTWO KRÓLEWSKIE. KAPŁAŃSTWO SŁUŻEBNE.

format 210 x 147 mm
ISBN 978-83-86092-66-6
oprawa miękka oprawa, objętość: 112 str.

Link do sklepu

Od Autora:

„Obyś żył w ciekawych czasach” – mówi chińskie przysłowie. To się nam przydarzyło, bo żyjemy rzeczywiście w czasach nie tylko ciekawych, ale też zmieniających się w nie­spotykanym dotychczas tempie. Chociaż żyjemy w epoce in­ternetu, telefonów komórkowych, otwarcia granic na cały świt, globalizacji, internacjonalizacji to jednak tak samo świeci nam słońce, gwiazdy i księżyc, tak samo chcemy oddychać świe­żym powietrzem i pić czystą wodę, spożywać niemodyfiko­wane produkty naszej ziemi.

W sferze ducha zawirowania wydawać się mogą jesz­cze większe. Ideologia gender, równościowe ruchy homo­se­ksua­listów, aborcja i prawo do potomstwa in vitro, konkubi­naty zamiast sakramentalnego małżeństwa, samowola jako re­guła ustalania sobie życia i tragiczna podmiana prawdziwej wolności.

W takim świecie żyje i naucza Kościół Chrystusowy. Mimo wszystkich zawirowań utrzymuje kurs niezmiennej Bo­żej Tradycji i nauczania niezmiennego Słowa Bożego. Ludzkie tradycje mogą czasami zaciemniać Tradycję, która jak rzeka życia wypływa od Boga samego i idzie do nas przez Jezusa Chrystusa w mocy Ducha Świętego – w korycie Kościoła. „Moja nauka nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał” (J 7.16) mówił Zbawiciel do słuchających Go Żydów, a Kościół Chrystusowy powtarza dla dzisiejszego świata. Jezus Chrystus, jako Król, Prorok i Kapłan jest jedynym Pośrednikiem Boga i ludzi, a Jego Kościół przez wieki kontynuuje to zbawcze pośredni­czenie. Pytanie: jaki udział w tym pośredniczeniu mają wszyscy ochrzczeni i wyświęceni do prezbiteratu hierarcho­wie?

Bez jasnego uwyraźnienia uprawnień wiernych i pre­zbiterów mogą zaistnieć – i to po obydwu stronach – nie­porozu­mienia. W Japonii, gdzie pracowałem dwadzieścia sie­dem lat, z braku kapłanów przekazuje się odpowiedzialność za kościół, świeckim. Przewodniczący rady parafialnej może prowadzić (z upoważnienia biskupa) nabożeństwo Słowa Bożego i udzie­lać Komunii św. razem z nadzwyczajnym szafarzami. Na pyta­nie, gdzie wierni mają iść ze swoimi pro­blemami duchowymi biskup odpowiada: do przewodniczącego, który ma wiedzę. Świeccy zaś usiłują zmienić wspólnotę kościoła, która jest scentralizowana wokół kapłana (kapłan w centrum) na ko­ściół scentralizowany na wiernych (wierni w centrum). Ufam, że analizy dokonane w tej pracy pozwolą Czytelnikowi unik­nąć pomyłek w myśleniu i działaniu.