Rosyjski prawosławny hierarcha kościelny, biskup Hilarion, pełen nadziei na szybką beatyfikację „Wielkiego Papieża”
Hilarion Alfiejew, patriarcha Wiednia i Austrii, przedstawiciel Cerkwii rosyjskiej dla instytucji europejskich, zgodził się dla agencji ZENIT skomentować fakt śmierci Sługi Bożego Papieża Jana Pawła II.
„On był wielkim Papieżem, być może jednym z największych w całej historii Kościoła rzymsko-katolickiego” – powiedział biskup Hilarion. „Nie ulega wątpliwości, że wkrótce zostanie beatyfikowany i kanonizowany przez Kościół, któremu poświęcił całe swoje życie.
Był najbardziej wpływowym religijnym przywódcą współczesności i wywarł wpływ na całą ludzką cywilizację. Naprawdę, jego oddziaływanie wychodziło daleko poza Kościół rzymsko-katolicki, którym kierował dłużej niż ćwierć wieku.
Jego przesłanie zostało usłyszane i docenione przez miliony ludzi na całym świecie, nie tylko przez katolików, ale też przez protestantów, anglikanów, żydów, muzułmanów, ludzi innych wyznań i, co jest nadzwyczajne, przez ludzi niewierzących.
W czasie, gdy świeccy politycy – w większości krajów zachodnich – ciężko pracowali, by wykorzenić religię ze sfery publicznej, aby zredukować ją do sfery prywatnego kultu, aby zakazać jej w szkołach, na uniwersytetach i w massmediach, Jan Paweł II był publiczną postacią o takim wymiarze, że każda jego podróż była oblegana przez dziennikarzy, a każda jego wypowiedź była komentowana przez massmedia na całym świecie.
Jan Paweł II był „ortodoksyjnym” Papieżem w sensie zachowywania tradycyjnego nastawienia Kościoła do dogmatów i moralności. Jego stanowisko w sprawie zagadnień moralnych, takich jak małżeństwo i rodzina, aborcja, antykoncepcja, eutanazja i wiele innych, bardzo często wywoływało krytykę ze strony tych, którzy chcieli, ażeby tradycyjne wartości zostały zastąpione przez świeckie i którzy usiłowali humanizm przeciwstawić religii.
Będąc tradycyjnym Papież nie był w żaden sposób mniej ludzki, bo był równocześnie zdolny do rozwijania uniwersalnego humanizmu opartego na duchowych wartościach, które sprzeciwiały się humanizmowi ateistycznemu.
Przez wiele lat walczył on z ateizmem w swoim własnym kraju, w Polsce. Dzięki jego działaniu doszło do upadku ateistycznych totalitarnych reżimów we Europie Wschodniej. On też przyczynił się w ogromnym stopniu do ponownego odkrycia wiary przez wielu ludzi, którzy utracili ją z powodu liberalizmu i relatywizmu zwyciężającego w demokratycznych społeczeństwach Zachodnich.
Jego życie zbiegło się z ogromnymi zmianami geopolitycznymi, które na zawsze zmieniły „twarz” Europy. Te zmiany doprowadziły nie tylko do wprowadzenia wolności religijnej w krajach wschodnioeuropejskich, gdzie wcześniej była ona naruszana, ale niestety wywołały też konflikty międzywyznaniowe w niektórych regionach Europy Wschodniej.
Pojawiły się problemy, szczególnie wśród prawosławnych i katolików w Rosji i na Ukrainie, które uniemożliwiły przywódcom Kościoła Prawosławnego w tych krajach spotkanie się z Papieżem. Te problemy nadal oczekują na rozwiązanie.
Spotkałem się z Papieżem Janem Pawłem II dwa razy, dostarczając mu przesłanie od patriarchy Moskwy, Aleksego II. 21 stycznia 2002 roku – to było nasze drugie i ostatnie spotkanie. Powierzono mi wtedy dość delikatną misję wyjaśnienia Papieżowi warunków, na jakich jego spotkanie z przywódcą rosyjskiej Cerkwi byłoby możliwe. On był, oczywiście, w pełni świadom tych warunków, które nigdy nie były okryte tajemnicą. Wśród nich było wyraźne odrzucenie wszystkich form prozelityzmu na kanonicznym terenie Patriarchatu Moskwy oraz uznanie faktu, że Kościół Unicki nie może być drogą do osiągnięcia jedności chrześcijańskiej.
Należy się spodziewać, że te warunki i zasady będą mieć odbicie we wspólnej deklaracji przywódców Kościołów rzymsko-katolickiego i rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, jeśli dojdzie do ich spotkania. Takie spotkanie może otworzyć nową kartę w relacjach między tymi dwoma tradycyjnymi Kościołami. Wspólne i jednolite świadectwo byłoby dla świata ważne i potrzebne w tym czasie.
Agencja Zenit
Wiedeń, Austria, 5 kwietnia, 2005
Przekład z ang. Katarzyna Radwańska
*
Proces beatyfikacyjny Jan Pawła II został rozpoczęty uroczyście 28 czerwca 2005 w Bazylice św. Jana na Lateranie. Mszy św. przewodniczył papieski wikariusz dla diecezji rzymskiej kard. Camillo Ruini. Wzięło w niej udział kilka tysięcy pielgrzymów z Polski, którym Kardynał podziękował za Jana Pawła II.