Prorocy

PROROCY ORAZ NADZWYCZAJNE ZJAWISKA I WYDARZENIA 

Prorok to ktoś, kto przemawia w imieniu Boga, został przez Niego naznaczony i powołany, aby iść do ludzi z Jego Słowem.

Proroków wzbudzał Pan zarówno w Starym jak i w Nowym Testamencie. Prezentujemy przede wszystkim te osoby, jakie po gruntownym rozeznaniu uznaliśmy za wiarygodne oraz takie, które Kościół już uznał za występujące rzeczywiście w imieniu Boga. Nasz przegląd nie jest pełny.
W przekonaniu wielu osób prorok to ktoś, kto mówi o przyszłości, o czekających grzeszników karach, dlatego też nawołuje do nawrócenia i pokazuje jego drogi, daje wskazówki. Prorok jest świadkiem Boga, świadczy o Jego istnieniu, o tym, że Bóg żyje i opiekuje się Swoim ludem, prorok przypomina objawioną w Biblii prawdę, prorok przypomina Ewangelię. Prorok przekazuje Bożą prawdę i czasem – choć nie zawsze – dokonuje jej interpretacji, może bowiem przekazać tylko tyle, ile sam otrzymał.

Prorok posłany przez Boga daje nam wskazania odnoszące się do naszego życia, wytyka błędy, wskazuje konieczność poprawy, działa więc dla naszego dobra. Czasem Bóg ukazuje prorokowi to, co przed innymi jest ukryte i co jest dla nas niezrozumiałe; czasem daje mu poznać przyszłość i te wydarzenia, które niechybnie nadejdą, jeśli się nie nawrócimy. W prawdziwym proroctwie zapowiedzi są warunkowe…. jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie… jeśli się nawrócicie, kto wie, może ulituje się Bóg…

Prorocy mogą być młodzi, starzy, są wśród nich kobiety, mężczyźni, dzieci, ludzie żyjący samotnie lub w małżeństwie czy kapłaństwie. Nie ma dla Boga znaczenia ani wiek, ani stan, ani wykształcenie. Bóg może posłużyć się każdym, dlatego do Vassuli powiedział (13.11.1991):

„Zdarzyło się, że przechadzałem się wzdłuż rzeki i zobaczyłem drewno[1] płynące, dryfujące w światowym prądzie. Pochyliłem się i wyłowiłem je z nurtu. Wziąłem je ze Sobą do Domu i posadziłem w Moim Ogrodzie Radości. Z ciebie, z kawałka suchego drewna, uczyniłem Drzewo. Powiedziałem: “Rośnij! Rośnij i zapuść korzenie w Moim Ogrodzie, w Mojej Własności.[2] Z twoich kwiatów unosi się zapach łagodzący Moją Sprawiedliwość.” Powiedziałem: “Każdego miesiąca dasz zbiory owoców i twoje liście będą lekarstwem dla wielu.”[3] Sprawia Mi przyjemność przycinanie ciebie od czasu do czasu. Radością jest dla Mnie widok twoich kwiatów rozkwitających i nieustanne dojrzewanie twoich owoców. Jedynie Woda[4] z Mego Sanktuarium[5] może zapewnić ci wzrost i Życie. Ja, Jahwe, będę czuwał nad twoim rozwojem. Lubię, co jakiś czas, zbierać na Mojej drodze kawałki płynącego drewna.[6] Mogę dać życie wszystkiemu, co podnoszę na Mojej drodze.”

[1] Chodzi o mnie.
[2] Por. Ez 16,7. (Przyp. red.)
[3] Por. Ez 47,12.
[4] Duch Święty.
[5] Najświętsze Serce Pana.
[6] Bóg robi aluzję do innej obdarzonej łaskami duszy, którą pozwolił mi spotkać.

Wykaz prorockich przesłań oraz nadzwyczajnych zjawisk, o jakich pisaliśmy w ostatnich latach na łamach pisma „Vox Domini” (zob.: Archiwum)